Geplaatst op vrijdag 08 februari 2019 @ 13:03 , 281 keer bekeken
PREMIUM
© Giphy
INTERVIEW INGER NILSSON Inger Nilsson speelde vijftig jaar geleden de Pippi Langkous die generaties tv-kijkers in de halve wereld betoverde. Maar zelf heeft de actrice nooit van dat immense succes geprofiteerd. Integendeel. ,,Iedereen heeft in zijn leven wel iets waartegen hij vecht. Voor mij was dat Pippi.’’
Annemieke van Dongen
Besneeuwd arriveert Inger Nilsson (59) in de lobby van het Northern Light Hotel in Stockholm waar we hebben afgesproken voor een interview. Het was een stukje lopen vanaf het metrostation, verontschuldigt ze zich. Ze trekt haar jas uit, schudt het smeltwater uit haar haren en poseert –zonder zelfs maar haar make-up te checken – geduldig voor de fotograaf. Tot die haar vraagt haar handen in de zij te doen en, het hoofd scheef, brutaal de camera in te kijken. ,,Sorry, dat doe ik niet. Dan drukken jullie die foto af naast Pippi. Ik wil wel over mijn rol als Pippi praten, maar ik ga haar niet meer nadoen.’’
De actrice die Pippi Langkous vertolkte in de films en tv-serie heeft jarenlang niet over de rol van haar leven gesproken. Te pijnlijk. Na Pippi heeft ze namelijk nooit meer een grote rol gekregen. En rijk is ze er ook niet van geworden. Ze heeft al die jaren als ziekenhuissecretaresse bijgeklust om haar huur te kunnen betalen, vertelt ze.
© TT NEWS AGENCY
,,Iedereen bleef me maar zien als Pippi. Ik herinner me nog goed dat de regisseur van een groot theater na een auditie tegen me zei: ,je begrijpt toch wel dat we hier geen Pippi op het toneel kunnen hebben?’ Ik was verbijsterd. Ik was negen toen ik Pippi speelde! Inmiddels was ik afgestudeerd aan de nationale toneelschool. Van een belangrijke regisseur mag je toch verwachten dat hij snapt dat acteurs een rol spélen, en die persoon niet zijn?’’
Hoe Pippi Langkous haar leven zou bepalen, had Nilsson nooit kunnen vermoeden toen ze op televisie een oproepje zag voor kinderen die Pippi, Tommie en Annika wilden spelen in een nieuwe tv-serie. ,,Mijn vader keek me aan en zei: wat zeg je ervan, zullen we een foto opsturen?’’
Tot haar verbazing werd zij, uit achtduizend meisjes, uitgekozen voor de rol van Pippi. ,,Zelf voelde ik me veel meer verwant met Annika. Ik was heel verlegen en bangig. Maria, die Annika speelde, leek in het echte leven veel meer op Pippi.’’
Nilsson had niet eens rood haar: voor de opnames kreeg ze een pruik op.
Ieder kind droomt ervan om Pippi te zijn. Zo sterk, zo onafhankelijk. Naar niemand luisteren, precies doen waar je zelf zin in hebt. U kreeg de kans om haar te zijn, in die rol. Bent u daardoor ook meer zoals Pippi geworden?
,,Nee, zo heeft dat nooit gevoeld. Ik deed gewoon wat de regisseur zei.’’
Met acteren had dat weinig te maken, vertelt ze. Dat heeft ze pas als twintiger op de toneelschool geleerd. ,,Als Pippi hoefde ik geen teksten uit m’n hoofd te leren, de regisseur zei precies: loop daarheen, doe dit, zeg dat. Ik was heel gehoorzaam. Een regisseur kan op de set natuurlijk ook geen kinderen gebruiken die niet luisteren.’’
Aan de opnames heeft ze weinig plezier beleefd. ,,Zo’n set is voor kinderen behoorlijk saai. Tussen de scènes is het lang wachten. Dan renden we maar wat rond. Omdat we geen van drieën uit Stockholm kwamen, woonden we met een gouvernante in een appartement. Ik was nog nooit bij m’n familie vandaan geweest. Ik belde elke avond met m’n moeder, regelmatig huilend, dat ik naar huis wilde.’’
En dan de dieren. Het paard, Kleine Witje, vond ze aanvankelijk doodeng. De aap, Meneer Nilsson, was een rotbeest. ,,Hij beet. En hij zat aan me vast met een riempje. Sorry, je zult wel teleurgesteld zijn. Niets was zoals het eruit ziet.’’
Toen de eerste aflevering werd uitgezonden, was Inger Nilsson op slag beroemd. Zweden had maar één tv-kanaal, dus iedereen keek. Maar op dat moment merkte ze daar niet zoveel van. ,,In Kisa, het dorp waar ik opgroeide, kende iedereen elkaar toch al. Ik ging gewoon terug naar school.’’
Later, voor de toneelschool, moest ze net als alle anderen auditie doen. ,,Daar zaten ook kinderen van beroemde ouders. Ik moest net zo hard werken als iedereen. Voor de camera staan is één ding, een toneelrol is echt iets anders.’’
Toen ze afgestudeerd was, bleven de rollen echter uit. Decennialang werkte ze als secretaresse van een arts in een ziekenhuis om het hoofd boven water te houden.
© KIPPA
Hoe kan dat? De tv-serie en films waren ver buiten Zweden een succes. Er moet voor miljoenen aan filmrechten, videobanden en dvd’s zijn verkocht. U had de hoofdrol!
,,In die tijd kregen kinderen in Zweden geen echt salaris. Het was een soort buying out. Tegenwoordig is dat anders geregeld. Dan profiteer je als acteur ook van herhalingen en verkopen in het buitenland. Ja, dat voelde wel wat onrechtvaardig.’’
U ben nooit getrouwd, heeft geen kinderen gekregen. Komt dat ook door Pippi?
,,Nee, dat is gewoon zo gelopen. Soms is dat een beetje verdrietig, maar het is zoals het is.’’
Schrijfster Astrid Lindgren maakte zich zorgen over u.
,,Het was een lastige tijd. Daar hadden we het wel over, we dronken regelmatig koffie of een wijntje.’’
Astrid Lindgren voelde zich schuldig, begreep ik. Probeerde ze u ook te helpen?
,,Nee, nee, daar vroeg ik ook niet om. En zij kon er ook niks aan doen. Iedereen heeft in zijn leven wel iets waartegen hij vecht. Voor mij was dat Pippi.’’
De laatste jaren gaat het beter. De ommekeer kwam in 2006, toen Nilsson de rol kreeg van patholoog in de Duitse crimi Der Kommissar und das Meer. Toen kon ze haar baan in het ziekenhuis opzeggen.
Heeft de patholoog in die serie een belangrijke rol?
,,Ze komt altijd als er iemand doodgaat. Dat gebeurt elke aflevering. Ik zeg dan tegen de commissaris: ik weet meer na de autopsie. Ik denk niet dat mijn personage ooit lacht. Ze is een serieuze, hardwerkende vrouw.’’
Wordt het niet saai om haar te spelen, na dertien jaar?
,,Nee! Volgende week beginnen we met opnamen voor een nieuw seizoen. Het is fijn om regelmatig voor de camera te staan, met een vaste crew.’’
© epa
Hebben Pär Sundberg en Maria Persson, die Tommy en Annika speelden, dezelfde problemen gehad?
,,Nee, zij zijn geen acteurs geworden. Hun leven is anders gelopen. Maria werkt als verpleegster op Mallorca, waar ze ooit heen is verhuisd voor een man. Pär deed iets economisch, hij heeft zijn bedrijf verkocht en woont nu ook in Spanje.’’
Spreken jullie elkaar nog weleens over het verleden?
,,Afgelopen herfst heeft de Duitse krant Bild ons voor een interview bij elkaar gebracht in Zweden. Daarvoor hadden we elkaar zeker tien jaar niet gezien. Nu hebben we regelmatig contact via Facebook. Alsof je oude klasgenoten terugziet. We hebben een deel van onze kindertijd samen doorgebracht, maar daarna onze eigen levens geleid.’’
Dapper dat u hier nu over praat. U had ook kunnen besluiten om de herinneringen aan Pippi niet meer op te rakelen.
,,Dat zou belachelijk zijn. Dit is mijn werk, ik ben actrice, ik praat over al mijn rollen. Pippi is natuurlijk de bekendste.’’
Hoopt u dat dat aan het eind van uw leven niet meer zo is?
,,Natuurlijk! Ik hoop nog altijd dat ik mijn beste rol nog niet heb gespeeld.’’
bd.nl
Welkom bij Clubs!
Kijk gerust verder op deze club en doe mee.
Of maak zelf een Clubs account aan: